بررسی اثرات سطوح مختلف کود دامی و تنش خشکی بر عملکرد کمی و کیفی چای ترش در جیرفت

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و کود دامی بر خصوصیات کمی و کیفی چای ترش (hibiscus sabdarifa)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1387 در مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت اجرا گردید. تیمارهای خشکی در این آزمایش بصورت i1= شاهد یا 50 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a، i2= تنش ملایم یا 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a، i3= یا 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a و i4= یا 200 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a به عنوان عامل اصلی و مصرف کود دامی شامل m1= شاهد (بدون مصرف کود)، m2= مصرف 20 تن کود دامی در هکتار، m3= مصرف 30 تن کود دامی در هکتار و m4= مصرف 40 تن کود دامی در هکتار به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد تنش خشکی در حد 50 میلیمتر از تشتک تبخیر کلاس a باعث افزایش وزن کاسبرگ در گیاه چای ترش شد. و همچنین بیشترین میزان عملکرد گل و اجزای عملکرد گل (ارتفاع بوته، طول گل آذین و تعداد میوه در بوته) در شرایط نبود تنش خشکی با استفاده از 30 تن کود دامی بدست آمد، اما در سطح بالای خشکی (200 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a) استفاده از کود دامی سبب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گل گردید. با بالا رفتن سطح تنش تا m3 از درصد پروتئین، فسفر و پتاسیم کاسته و بر میزان کلروفیل، پرولین و سدیم در گیاه چای ترش افزوده شد. در مجموع از نتایج این آزمایش می توان بیان کرد در صورتیکه کشت این گیاه در شرایط آبی انجام شود افزایش میزان کود حداکثر تا 30 تن در هکتار سبب افزایش عملکرد می گردد اما در صورتیکه خطر بروز خشکسالی و تنش خشکی وجود داشته باشد مصرف 40 تن کود دامی در هکتار توصیه می شود. واژه های کلیدی: تنش خشکی، کود، ویژگی های کمی، ویژگی های کیفی، چای ترش